dinsdag 30 december 2014

Vernieuwing in Rotterdams OV staat stil

                                      OV-chipkaart, handig, maar met te weinig handigheden.

De OV-chipkaart is een handig vervoersbewijs. Maar sinds de volledige Rotterdamse introductie in 2009 heeft de kaart tot meer kosten en weinig vernieuwing geleid. Na zes jaar is het tijd voor een (r)evolutie.

Verguisd, veroordeeld en door lang niet iedereen geaccepteerd. Er zijn vooroordelen, oordelen en tekortkomingen over en van de OV-chipkaart te noemen. Maar de kaart heeft ook voordelen, zoals het gebruiksgemak. Met stapjes is het product verbeterd.

Vernieuwend kun je de OV-chipkaart in de regio Rotterdam niet noemen. Er zijn technieken bedacht om het groepsvervoer te vergemakkelijken. Ook kun je op rekening reizen en kun je met de kaart OV-miles sparen. Maar nieuwe producten, die zijn niet bedacht. En dat is niet alleen de verantwoording van de vervoerders, ook van de regionale politiek. Juist ja, uw raadsleden.

Je kunt reizen op saldo (eventueel met korting), met een abonnement en met 1-, 2- of 3-daagsekaarten. Veel meer smaken zijn er niet. Een variabel of flexibel product bestaat niet.

Ik ben een frequent reiziger met het openbaar vervoer. Ik reis elke dag met de metro van mijn huis in Spijkenisse naar mijn werk in Rotterdam. En geregeld gebruik ik in de stad ook nog de tram.

Abonnement
Een abonnement heb ik niet. Een abonnement is niet handig. Dat is afgesteld op het systeem van de strippenkaart. Met zones en sterren, die er voor de rest niet toe doen. De RET dwingt mij per 2015 voor 116 euro per maand om over Pernis en Schiedam (de C-lijn) te reizen.
- De andere lijn (Slinge, D-lijn) geldt in principe niet voor mij. Dan bestaat de kans dat ik moet ik bijbetalen.
- Daarnaast geldt het abonnement voor zeven dagen. Maar ik werk er vijf. Dus waarom zou ik betalen voor acht dagen in vier weken (40 procent!) die ik niet reis?
- Dus bij een abonnement betaal ik 116 euro voor teveel dagen en voor een beperkt en afgedwongen traject. Dat is overigens 20 procent duurder dan in 2008 voor hetzelfde traject.

Duurder
Het openbaar vervoer, ook in Rotterdam, is duurder geworden. Elke reiziger betaalt een vast instaptarief en een kilometertarief. Dat instaptarief is sinds 2006 van 67 cent naar 88 cent gestegen, oftewel 21 cent (= 30 procent). Ter vergelijking: de benzineprijs is sinds 2006 van 1,30 naar 1,65 gegaan, iets meer dan 25 procent.

Alternatief
Ik heb tot 1 januari nog een redelijk alternatief. Met een 2-daagsekaart (10,70 euro) en een 3-daagsekaart (14,20 euro) reis ik voor 25 euro per week. Ik kan elke dag onbeperkt reizen en ik ben vrij in mijn trajectkeuze.
Vanaf 1 januari gaat de prijs fors omhoog. De 2-daagsekaart van 10,70 naar 12,50 (+ 17 procent) en de 3-daagsekaart van 14,20 naar 16,50 (+16 procent). Per week betekent dat neer op 24,90, maar 29 euro (+21 procent).
Die prijsverhoging is een aanpassing voor een tweetal jaren, maar niettemin fors.

Politici
Wie is er verantwoordelijk voor die prijsverhoging? Je zou denken de RET, maar het vervoersbedrijf kan de bal rustig doorspelen naar de Stadsregio Rotterdam. Die stelt de prijzen vast.
Maar de eindverantwoordelijken daar zijn voor ons allen geen vreemden. Dat zijn immers de wethouders uit onze Rijnmond-gemeenten (en vanaf 1 januari 2015 de Metrpoolregio Rotterdam Den Haag) die de tarieven bepalen c.q. goedkeuren.
Zouden zij en de andere politici weten of zich realiseren wat er zich in de wereld van het openbaar vervoer afspeelt? Wie de tariefstijging in negen jaar bekijkt, krabt zich achter de oren. Daarnaast zijn de producten niet meegegaan met de flexibele reiziger.
Daar ligt ook de uitdaging. De auto is niet meer zo in, zeker niet bij de jeugd, is al gebleken. Maar het aantal reizigers of reizigerskilometers is gemiddeld niet opzienbarend gewijzigd.
Rotterdam, de grote stad in de Rijnmond, wil de strijd tegen het roet en de CO2 winnen. Dat kan alleen als je niet alleen het autoverkeer beperkt, maar daarnaast een optimaal OV-pakket aanbiedt. Een volledig netwerk, met betaalbare en vooral flexibele reisproducten.

Voorbeelden
Een voorbeeld: als je op drie verschillende, maar niet aaneengesloten dagen reist, moet je een driedaagse kaart kunnen aanschaffen.
Of: Alleen nog saldo-reizen. Hoe meer je met je OV-kaart reist, hoe meer korting je krijgt. Oftewel: de vaste klant wordt beloond. En de rompslomp van abonnementen ben je kwijt.

Het zijn ideeën. Misschien hele verkeerde. Maar er moet iets gebeuren om het openbaar vervoer in beweging te houden. Dat is niet alleen een taak van de vervoerders, ook van de politici die de lijnen uitzetten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten